Na de Eerste Wereldoorlog doet het modernisme zijn intrede in Europa. Het is een militante beweging: ze gelooft dat het menselijke geluk slechts via de rationalisatie van de gebouwen mogelijk is en ze staat een functionele architectuur van beton, staal en glas voor met een bijzonder sobere esthetiek.

In België krijgt de modernistische beweging pas aan het einde van de jaren 1930 vaste voet aan de grond. Na de Tweede Wereldoorlog wordt een belangrijke vernieuwing doorgevoerd: de louter functionalistische voorschriften moeten wijken voor een streven naar versoepeling en vermenselijking. Er ontstaan diverse nieuwe stromingen die op zoek gaan naar een architectuur op mensenmaat.

Auguste Vermeylenstraat 58-60, Evere, architect Gaston Brunfaut, 1957.