Nostalgisch conformisme
Tijdens het decennium onmiddellijk na de oorlog
overheerst de architectuur met traditionele inspiratie. Vanaf 1955 worden de
historische stijlen zeldzamer, hoewel ze populair blijven voor privéwoningen,
waar de architect rechtstreeks afhankelijk blijft van de vaak nostalgische
smaak van zijn opdrachtgever.
In 1963 zet dit de architect Georges De Hens ertoe aan zijn confraters de les te spellen : als de opdrachtgever een witstenen inkom wenst met aan weerszijden een zuil met Ionisch kapiteel, probeer hem dan op andere gedachten te brengen of weiger beleefd uw diensten (La Maison, nr. 7, 1963).
Het ornament behoort tot het diepste van de menselijke gevoeligheid, en die gevoeligheid heeft ook de moderne mens […] niet kunnen vernietigen. Emile Henvaux (La Maison, nr. 12, 1950).
In 1963 zet dit de architect Georges De Hens ertoe aan zijn confraters de les te spellen : als de opdrachtgever een witstenen inkom wenst met aan weerszijden een zuil met Ionisch kapiteel, probeer hem dan op andere gedachten te brengen of weiger beleefd uw diensten (La Maison, nr. 7, 1963).
Het ornament behoort tot het diepste van de menselijke gevoeligheid, en die gevoeligheid heeft ook de moderne mens […] niet kunnen vernietigen. Emile Henvaux (La Maison, nr. 12, 1950).
De naoorlogse architectuur in traditionele stijl doet vandaag eerder glimlachen. Nu en dan slagen kunstenaars zoals architect Jacques Dupuis erin om het oude en het nieuwe met brio te combineren.
Aan het einde van de jaren 1950 krijgt het individuele huis met traditioneel uitzicht de concurrentie te verduren van het huis in moderne stijl, dat de vormen toepast die door Expo 58 populair zijn gemaakt.
